zaterdag 8 oktober 2016

Peggy's Pastime is verhuisd ...



Hallo allemaal,

Ik heb nieuws.  Sommigen onder jullie zullen het al zeker weten, voor anderen zal het nieuws zijn.

Al een tijdje wenste ik een ander type blog, strakker, een beetje professioneler, met meer nadruk op de foto's op de startpagina.

Na weken zwoegen en zweten, blazen en zuchten, frustratie en vreugde was het deze week eindelijk zover ! De nieuwe Peggy's Pastime was klaar !

Voortaan worden hier dus geen berichten meer gepost, alles komt nu op http://www.peggyspastime.be

Bloglovin zal geen mail meer sturen als er een nieuw bericht is, dus voor wie mij enkel via Bloglovin volgt is het misschien het beste om je te abonneren op de nieuwe wekelijkse nieuwsbrief die ik zal gaan versturen.

Hierin zal je telkens een overzicht krijgen van de recepten en / of foto's van die week, met af en toe eens iets extra.

Je kan je abonneren door op "wil je niets missen" te klikken en daar je e-mail adres achter te laten.  Als je besluit om dit toch niet te doen, dan mis je wel recepten zoals deze :

panna cotta van rode biet met pure chocolade en pistache noten

of deze

Griekse pasta met spinazie, komkommer en amandelschilfers

Ik hoop je dus zeker op de nieuwe blog ook te "ontmoeten".  Ik ben er in ieder geval zeer blij mee.  En ook best wel fier op.  Laat me gerust weten wat je er van vindt.

Misschien tot binnenkort ?

Groetjes,

Peggy

donderdag 15 september 2016

fotografie : New York - 9/11 memorial


New York, the city that never sleeps, the big apple, ...

Vandaag, 3 jaar geleden, 15 september 2013 was een spannende dag.  We vertrokken toen immers op city trip naar New York.  Al jaren droomden we van die stad, al jaren stond ze hoog op ons verlanglijstje.

Ik weet nog dat ik zenuwachtig was die ochtend.  Had ik alles goed geregeld, hadden we zeker alle nodige documenten, waar waren die reispassen nu weer, zat mijn dagplanning in de koffer, ... ?

De weken daarvoor had ik bijna constant met mijn neus in reisgidsen gezeten.  Wat moesten we absoluut zien en doen, wat mochten we zeker niet missen, ...  Het werd een puzzel om u tegen te zeggen, een zo efficïent mogelijke planning opstellen.  Eigenlijk een onmogelijke opgave want New York is zo groot, zo omvangrijk, zo boeiend, zo interessant.  Eens ter plaatse wordt je overspoeld door allerlei indrukken, je weet niet waar eerst kijken, je wil overal meer tijd doorbrengen dan voorzien en dus binnen de kortste keren is heel die planning om zeep.

Toch waren er een aantal zaken die we absoluut niet wilden missen.  Het 9/11 memorial was er daar eentje van.  

Je verwacht je sowieso aan een indrukwekkend monument maar eigenlijk kan niets je voorbereiden op hoe indrukwekkend het wel is.  Het is ook moeilijk te omschrijven, het is groots, het is prachtig, je voelt je ongelooflijk nietig als je daar staat.  Tegelijkertijd krijg je het ook een beetje benauwd, er overvalt je een triest gevoel, je wordt er stil van.  Want hoe mooi het ook is, het had er nooit mogen zijn.

Het is en zal altijd een dag blijven die iedereen zich herinnert.  Ik weet nog waar en hoe ik de eerste berichten te horen kreeg.  Ik zie me nog steeds vol verbazing, met open mond in de zetel zitten, kijkend naar onrealistische beelden die niet te vatten waren.

Als je daar staat, probeer je je een beeld te vormen van wat het moet geweest zijn voor getuigen.  Maar dat gaat gewoon niet, je kan je niet voorstellen wat het moet zijn om een vliegtuig zo kort boven je hoofd te zien vliegen, midden in een stad vol hoge gebouwen.  Je kan je gewoon niet voorstellen wat het moet geweest zijn om die gebouwen te zien branden, om mensen in wanhoop te zien springen.  Je wil je dat eigenlijk ook niet voorstellen.

Als je rond kijkt zie je echter dat iedereen die daar staat, dezelfde gevoelens heeft.  Iedereen is stil, loopt eerbiedig rond en krijgt op een gegeven moment sowieso tranen in de ogen.  

Op de foto hierboven zie je 1 van de 2 waterbekkens, die staan waar vroeger de torens stonden.  Ze zijn gigantisch groot, je ziet duidelijk op de foto hoe klein de mensen zijn die er rond staan.  Rondom de beide waterbekkens staan alle namen van de slachtoffers gegraveerd.  Bij sommigen staat een bloem, als ze die dag hun verjaardag zouden gevierd hebben.



Ja, zelfs na 3 jaar word ik nog stil als ik deze foto's zie, komt dat trieste gevoel nog naar boven.  Maar toch, als we ooit terug gaan, gaan we er terug naar toe.  Het is een oase van rust en groen midden in de drukte, het is een plek voor bezinning.






bulgur met prinsessenboontjes en dille


Gisteren  heb ik zitten kijken naar "Alloo bij Pascale Naessens".  Ik was al fan maar nu nog meer.  Wat een passie voor al wat ze doet ! Je ziet dat die super gelukkig wordt in haar keuken waar ze recepten uitdoktert, in haar atelier waar ze haar prachtige servies ontwerpt, zelfs achter haar computer bij het opmaken van een boek.  Ze straalt gewoon als ze over dit alles vertelt.  Dit is nu echt eens een madam waar ik eigenlijk toch wel wat jaloers op ben.  Wat moet het een super gevoel geven om van je passies je beroep te kunnen maken, om de ganse dag bezig te zijn met zaken waar je blij en gelukkig van wordt.

Ik eet niet altijd volgens haar principes (spaghetti bolognese zonder kaas, ik zou het gewoon niet overleven ;-)) maar ik probeer dat toch steeds vaker te doen.  Tenslotte is zij het levende bewijs dat  het absoluut niet slecht is om zo te eten.

Haar boeken zijn dan ook goed vertegenwoordigd in mijn kookboekenkast.  Dit recept is geïnspireerd door een recept uit Puur Eten 2.  Het was een tartaar van maatjes met prinsessenboontjes en dille, ik maakte er bulgur met prinsessenboontjes en dille van.  Tja, met maatjes moet ik niet afkomen bij mijn tafelgenoot, ik denk dat er dan klachten zouden volgen.  Verder voegde ik nog wat limoensap toe omdat een extra frisse toets meer dan welkom was bij die overdreven temperaturen van de laatste dagen.  Het resultaat is super.  Ik zou er van kunnen blijven eten (en het leuke is dat dit ook nog zou mogen !).


BEREIDING (voor 2 pers) :

Maak eerst de prinsessenboontjes schoon.  Ik hield zo'n 475 gr boontjes over maar dat kies je zelf natuurlijk naargelang hoeveel je kan eten.
Kook deze in een beetje water met een scheut olijfolie en een snuifje fleur de sel.  
Kook ook 250 gr bulgur volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Ondertussen snij je 3 pijpajuintjes in schuine stukjes en een handvol verse dille fijn.
Meng de boontjes met de bulgur en voeg het sap van 1 limoen toe.  Kruid ook met citroenpeper (of gewone peper als je dat niet in huis hebt) en meng er de fijn gesneden dille en de pijpajuintjes door.

Wat heb je dus nodig :
  • 475 gr prinsessenboontjes (schoon gemaakt)
  • olijfolie
  • fleur de sel
  • 250 gr bulgur
  • 3 pijpajuintjes
  • handvol verse dille
  • sap van 1 limoen
  • citroenpeper of peper

SMAKELIJK :-) !

zondag 11 september 2016

limoen - dille roomijs


Twijfels, twijfels, twijfels ...

En nog meer twijfels ...

Twijfels over mijn blog, ze spookten bijna constant door mijn hoofd de afgelopen weken.  Had het nog zin om verder te bloggen ? Had nog iemand interesse in wat ik te zeggen had of was ik een beetje zoals een gek eigenlijk gewoon tegen mezelf aan het babbelen ? Want ja, reacties waren op 1 hand te tellen, als ze er al waren.

Bovendien had ik ook een writer's block.  Of is het in dit geval een blogger's block ? In mijn hoofd schreef ik vele teksten maar eens ik voor dat scherm zat, met mijn vingers op het toetsenbord, waren al die teksten gewoon weg, verdwenen, opgelost in het niets.  Ik zat enkel wat te staren naar een leeg scherm.  Niet direct een boeiende "pastime".

Dus ja, ik had een dipje.  Of beter gezegd, een DIP.

Ik was er van overtuigd dat het einde van Peggy's Pastime met rasse schreden naderde.  Iets meer dan 3 jaar oud zou hij worden, mijn blog.

Tot Stefan zei dat hij het heel spijtig zou vinden dat ik er mee zou stoppen, dat hij het knap vindt wat ik doe.  Het koken, het fotograferen, het schrijven, ... Toen kwam de klik.  Als er immers iemand zijn mening belangrijk is voor mij, dan is het wel de zijne.

En dus besloot ik blogger te blijven !

Ik wilde wel een nieuwe start, een nieuwe look, een nieuwe blog.  Wat strakker en stijlvoller, wat "professioneler".  En zo zit ik hier nu al wat dagen, soms gefrustreerd, meestal totaal overspannen en kwaad, in het gezelschap van mijn computer en het boek "wordpress voor dummies", te studeren en te proberen om er wijs uit te raken.  Voor een dummy als ik op vlak van computers en hun programma's en toestanden absoluut niet evident

Mijn bedoeling was om jullie direct te verrassen met een nieuwe blog.  Helaas ziet het er niet naar uit dat deze voor morgen zal zijn.  Het gevecht met wordpress zal nog lang worden, zéér lang.  Ik blog dus nog even verder op mij oude, vertrouwde stek.  Die ik wel de baas kan ...

Gelukkig was er tijdens die zware voorbije dagen troostvoer voorhanden.  Troostvoer in de vorm van dit super lekkere roomijs, met limoen en dille.  Jawel, dille, je leest het goed.  Een frisse combinatie die ook zeer geslaagd blijkt voor roomijs.


BEREIDING (voor ongeveer 1 ltr) :

Klop 250 gr mascarpone op samen met 50 gr rietsuiker en 150 ml volle melk.
Doe er het sap van 1,5 limoen bij en een dik handvol fijn gesneden dille.  Meng alles goed door elkaar.
Klop dan 100 ml volle room lobbig, tot het net iets dikker is dan yoghurt.  Meng dit onder de rest.
Laat het mengsel zo'n 10 à 15 minuten draaien in de ijsmachine, lepel het in een diepvriesdoos en zet het dan nog minimum 4 uren in de diepvries.

Wat heb je dus nodig :
  • 250 gr mascarpone
  • 50 gr rietsuiker
  • 150 ml volle melk
  • sap van 1,5 limoen
  • dik handvol dille
  • 100 ml volle room

SMAKELIJK :-) !