De foodblogswap, het was al even geleden dat ik nog eens had meegedaan. Ik weet eigenlijk niet goed waarom want het is wel tof. Er is de verrassing (aan welke blog ga ik "gekoppeld" worden), de ontdekking (je komt al eens bij een leuke blog terecht die je nog niet kent), het plezier (als je ziet dat er veel lekkere dingen op de betreffende blog staan) maar soms ook de schrik (als je een blog toegewezen krijgt in een categorie die je verplicht om uit je koken-comfortzone te treden). Ok, dat laatste zorgt dan wel voor een stevige uitdaging natuurlijk, wat ook best wel leuk kan zijn.
Voor de foodblogswap van maart had ik tamelijk snel door dat mijn laatste puntje (de schrik) niet van toepassing was. Ik mocht koken van Eten maken, de blog van Sophie. Zij kookt regelmatig vegetarisch (wat ik toch ook probeer te doen) en heeft een overvloed aan recepten, die wel wat in lijn liggen van wat ik allemaal klaarmaak. Het kiezen werd dus moeilijk ...
Uiteindelijk ging ik voor deze pasta. Voornamelijk omdat er ansjovis in het recept wordt gebruikt en ik wel eens wilde weten wat voor effect dat zou hebben. Bovendien eet ik graag ansjovis (dat Stefan dit eigenlijk niet lust verloor ik in mijn enthousiasme even uit het oog ... oeps).
Nu moet ik wel bekennen dat ik toch een beetje stout ben geweest. Sophie zegt expliciet dat je van het recept (dat ze in Sicilië ontdekte) absoluut niet mag afwijken ... en ik heb dat dus wel gedaan ! Er is wel een goede reden voor hoor. Ik wist direct dat in het originele recept te weinig groenten zouden zitten naar Stefan zijn smaak, en om hem een plezier te doen (én die ansjovis kwestie wat naar de achtergrond te verdringen) voegde ik groenten toe. Courgette meer bepaald, omdat Sophie dit ook voorstelt als bijgerecht. Ik maakte er echter geen bijgerecht van, maar voegde het echt aan de pasta zelf toe.
Spijt heb ik er niet van gehad, want het bleek goed te smaken. De pasta is zeer zacht van smaak, en de ansjovis komt helemaal niet sterk door qua smaak. Ik denk zelfs dat, als ik het niet had gezegd, Stefan zelfs nooit zou geweten hebben dat het er bij was.
BEREIDING :
Eerst zorg je voor 2 hard gekookte eieren, die je in blokjes snijdt.
Snij dan 1/2 ajuin fijn, samen met 2 teentjes knoflook. Ook 1 courgette snij je in kleinere blokjes. Bak de ajuin en knoflook even in wat olijfolie en voeg dan de courgette toe. Laat deze op een middelmatig vuur beetgaar bakken (duurt ongeveer 10 à 15 minuten denk ik).
Kook een 250 g pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking (ik gebruikte linguine).
Ondertussen laat je een klontje roomboter smelten in een anti aanbak pan (het recept zegt 20 gr maar ik heb dit niet afgewogen, dat is bij mij altijd wat op het gevoel).
Voeg 2 in stukjes gesneden ansjovisfilets toe aan de gesmolten boter. De ansjovis die ik had gekocht was met look en 1 ansjovisfilet bestond uit 2 stukjes (het kan dus zijn dat ik eigenlijk dubbel zoveel ansjovis heb gebruikt, maar dat bleek geen probleem). Laat de ansjovis wegsmelten.
Voeg dan de stukjes hard gekookt ei toe en roer goed door elkaar. Ik heb dit ongeveer een minuutje laten bakken.
Hierna voeg je de pasta toe aan de pan, met een klein beetje van het kookvocht.
Je doet er ook 1 in blokjes gesneden buffel mozzarella, een dik handvol fijngesneden peterselie en een extra klontje roomboter (ongeveer 40 gr) bij. Op dit punt heb ik ook de courgette toegevoegd.
Meng goed door elkaar en laat alles even verwarmen. Kruid ook nog een beetje bij met peper.
Wat heb je dus nodig :
- 2 hard gekookte eieren
- 1/2 ajuin
- 2 teentjes knoflook
- 1 courgette
- olijfolie
- 250 gr pasta (bv linguine)
- roomboter (ongeveer 20 gr en 40 gr)
- 2 (dubbele) ansjovisfilets
- 1 buffel mozzarella
- dik handvol peterselie
- peper
SMAKELIJK :-) !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten